Bu, günümüzün gerçek yaşamı Willy Wonka tarafından hayal edilen bir gelenek olabilir, ancak insanlar eski zamanlardan beri çeşitli şekillerde sakız çiğniyorlar. Bazı kuzey Avrupalıların 9.000 yıl önce huş ağacı kabuğu katranı çiğnediğine dair kanıtlar var, muhtemelen zevk almak ve diş ağrılarını hafifletmek gibi tıbbi amaçlar için. Antik Maya, sapodilla ağacından elde edilen chicle adı verilen bir maddeyi Jennifer P. Mathews tarafından hazırlanan “Chicle: Americas'ın Sakızları” na göre susuzluğu gidermek veya açlıkla savaşmak için çiğnedi. Aztekler de chicle kullandılar ve hatta sosyal kabul edilebilirliği konusunda kuralları vardı. Mathews, sadece çocukların ve bekar kadınların kamusal olarak çiğnemelerine izin verildiğini belirtiyor. Evli kadınlar ve dullar nefeslerini tazelemek için özel olarak çiğneyebilirken, erkekler dişlerini temizlemek için gizlice çiğneyebilir.
Kuzey Amerika'da, Kızılderililer, onu takip eden Avrupalı ??yerleşimcilerle devam eden bir uygulama olan ladin ağacı reçinesini çiğnedi. 1840'ların sonlarında John Curtis, ilk ticari ladin ağacı sakızını reçineyi kaynatıp daha sonra birbirine yapışmasını önlemek için mısır nişastasıyla kaplanmış şeritler halinde keserek geliştirdi. 1850'lerin başında, Curtis dünyanın ilk sakız fabrikasını Portland, Maine'de inşa etmişti. Ancak ortaya çıktığı gibi, ladin reçinesi sakız üretmek için idealden daha azdı çünkü harika tadı yoktu ve çiğnendiğinde kırılgan hale geldi. Curtis ve daha sonra parafin mumu gibi malzemelere geçtikten sonra sakız işine atlayan diğerleri.
Bir sonraki önemli gelişme, New York'ta bir mucit olan Thomas Adams, sürgün edilen Meksika cumhurbaşkanı Antonio Lopez de Santa Anna ile ellerini bir parça chicle'a getirdiğinde ortaya çıktı. Santa Anna'nın 1850'lerin ortalarından bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne gelmesinden sonra temas halinde olmalarına rağmen, iki adamın nasıl bağlandığının kesin ayrıntıları belirsizdir (bundan önce, 1836'da Alamo Savaşı'nda Meksika güçlerini yönetti. ve Meksika'nın cumhurbaşkanı olarak birden fazla görev yaptı). Santa Anna, chicle'ı kauçuk yerine koymak için yardım istedi ve kazandığı zenginliklerin anavatanında iktidara dönmesini sağlayacağına inanıyordu. Adams chicle ile denemeye başladı, ancak çalışması istenen sonuçları veremediğinde, Santa Anna projeyi terk etti. Adams sonunda lastik bir alternatif oluşturmaya çalışmak yerine daha iyi bir sakız üretmek için chicle'ı kullanabileceğini fark etti. Mathews'e göre, 1880'lerin sonunda ülke çapında sakız satan bir şirket kurdu. Meksika ve Orta Amerika'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne ithal edilen Chicle, çoğu üretici 1900'lerin ortalarında sentetik bileşenlerle değiştirene kadar sakızda ana bileşen olarak görev yaptı.
20. yüzyılda sakız William Wrigley Jr.'ı Amerika'nın en zengin adamlarından biri yaptı. Wrigley, doğduğu Philadelphia'da sabun satıcısı olarak başladı. 1891'de Şikago'ya taşındıktan sonra, mağaza sahiplerine ürünlerini her siparişte ücretsiz kabartma tozu gibi stoklamak için teşvikler sunmaya başladı. Kabartma tozu sabundan daha büyük bir isabet gösterdiğinde, Wrigley bunu sattı ve promosyon olarak ücretsiz sakız paketlerine ekledi. 1893'te Juicy Fruit ve Wrigley’in Spearmint adında iki yeni sakız markası piyasaya sürdü. Sakız alanı rakiplerle kalabalıklaştığı için Wrigley, ürünlerini reklam ve doğrudan pazarlama için yoğun bir şekilde harcayarak öne çıkmasına karar verdi. Wrigley Company, 1915'te sakızının ücretsiz örneklerini telefon kitaplarında listelenen milyonlarca Amerikalıya gönderdiği bir kampanya başlattı. Başka bir promosyon, ikinci yaş günlerinde ABD'li çocuklara sakız çubukları göndermeyi gerektiriyordu.
Rekabet, cikletin gelişiminde de rol oynamıştır. Şirketi 1885'ten beri sakız yapan Frank Fleer, rakiplerinden farklı bir şey istedi ve yıllarca kabarcıklara üflenebilecek bir ürün üzerinde çalıştı. 1906'da Blibber-Blubber adlı bir sakızla uyuşturdu, ama çok yapışkan olduğunu kanıtladı. 1928'de Walter Diemer adında bir Fleer çalışanı, Dubble Bubble adlı ilk ticari ciklet için başarılı bir formül geliştirdi.
Bugün, elbette, sakız çeşitli şekillerde ve tatlarda satılmaktadır (ne yazık ki, Willy Wonka’nın üç çeşit akşam yemeği sakız, domates çorbası, sığır eti ve yaban mersinli turta gibi tadı henüz söylenmedi). Ve son olarak, size söylenenlere rağmen, bir parça sakızı yutursanız, yedi yıl boyunca midenize sıkışmış olma olasılığı düşüktür. Sakız bazı sindirilemez olsa da, sindirim sisteminden zararsız geçer ve diğer yiyecekler gibi vücuttan atılır.