Rudolf Diesel 1858'de Fransa'nın Paris şehrinde doğdu. Ailesi Bavyeralı göçmendi. Fransız-Alman Savaşı'nın başlamasıyla, aile 1870'te İngiltere'ye sürüldü. Oradan, Diesel mühendislik alanında mükemmel olduğu Münih Politeknik Enstitüsü'nde okumak için Almanya'ya gitti. Mezun olduktan sonra, 1880 yılında başlayan, Paris'te, Linde Ice Machine Company'de buzdolabı mühendisi olarak çalıştı. Münih'te şirketin başkanı Carl von Linde altında termodinamik okudu.
Gerçek aşkı motor tasarımında yatıyordu ve önümüzdeki birkaç yıl boyunca bir takım fikirleri keşfetmeye başladı. Küçük işletmelerin buhar endüstrisinin gücünden faydalanacak parası olan büyük endüstrilerle rekabet etmelerine yardımcı olacak bir yol bulmaktan endişe duyuyorlar. Bir diğeri, daha verimli bir motor oluşturmak için termodinamik yasalarının nasıl kullanılacağıydı. Aklında, daha iyi bir motor inşa etmek küçük çocuğa, bağımsız esnaf ve girişimcilere yardımcı olacaktır.
1890'da, aynı soğutma firmasının mühendislik departmanını Berlin'deki yerinde işe aldı ve kapalı kalma süresi boyunca (patentlerini tutmak için) motor tasarımlarını deneyecekti. Tasarımlarının geliştirilmesinde şimdi MAN Diesel olan Maschinenfabrik Augsburg ve şimdi ThyssenKrupp olan Friedrich Krupp AG tarafından desteklendi.
Rudolf Diesel, güneş enerjili hava motoru da dahil olmak üzere birçok ısı motoru tasarladı. 1892'de bir patent başvurusunda bulundu ve
dizel motoru için bir geliştirme patenti aldı. 1893'te, içten yanmalı motor olan, silindir içinde yanmalı bir motoru tanımlayan bir makale yayınladı. Almanya'nın Augsburg kentinde, 10 Ağustos 1893'te, üssünde bir volan bulunan tek ayaklı demir silindir olan Rudolf Diesel'in birinci model, ilk kez kendi gücüyle çalıştı. Aynı yıl orada motor için patent ve iyileştirme için patent aldı.
Dizel iyileştirme yapmak için iki yıl daha harcadı ve 1896'da, buhar motorunun veya diğer erken içten yanmalı motorların yüzde 10 veriminin aksine, yüzde 75 teorik verim ile başka bir model gösterdi. Üretim modeli geliştirme çalışmaları devam etti. 1898'de Rudolf Diesel'e içten yanmalı bir motor için ABD patenti # 608,845 verildi.
Mirası
Rudolf Diesel'in icatlarının ortak üç noktası vardır: Doğal fiziksel süreçler veya yasalarla ısı aktarımıyla ilgilidirler, belirgin bir şekilde yaratıcı mekanik tasarım içerirler ve başlangıçta mucitin sosyolojik ihtiyaçlar konseptiyle motive edildiler; esnaf büyük sanayi ile rekabet etmek.
Bu son hedef tam olarak Diesel'in beklediği gibi göze çarpmadı. Buluşu küçük işletmeler tarafından kullanılabilir, ancak sanayiciler de bunu istekli bir şekilde benimsediler. Endüstri Devrimi'nin hızla gelişmesini teşvik eden uzak ve geniş uygulamalarla motoru hemen patladı.
Ölümünden sonra, dizel motorlar otomobillerde, kamyonlarda (1920'lerden başlayarak), gemilerde (II. Dünya Savaşı'ndan sonra), trenlerde (1930'larda başlayarak) ve daha fazlası yaygın hale geldi. Bugünün dizel motorları, Rudolf Diesel'in orijinal konseptinin geliştirilmiş ve geliştirilmiş versiyonlarıdır.
Motorları boru hatlarına, elektrik ve su tesislerine, otomobillere ve kamyonlara ve deniz taşıtlarına güç sağlamak için kullanılmış ve kısa süre sonra madenler, petrol sahaları, fabrikalar ve transokeanik gemilerde kullanılmıştır. Daha verimli, daha güçlü motorlar, teknelerin daha büyük olmasına ve yurtdışında daha fazla mal satılmasına olanak tanıdı.
Dizel, 19. yüzyılın sonlarında milyoner oldu, ancak kötü yatırımlar hayatının sonunda onu çok fazla borçlandı.
Ölümü
1913'te Rudolf Diesel, “yeni bir dizel motorlu tesiste çığır açıcı” ve Belçika'nın denizaltısına motorunu denizaltılara yerleştirme konusundaki İngiliz donanması ile buluşmak için Belçika'dan geri dönen bir okyanus vapuru sırasında Londra'ya gitti. Kanal diyor. İngiliz Kanalı'nda boğulduğu sanılıyor. Bazıları, ölümünden sonra çıkmamış olan bilgilerdeki kötü yatırımlar ve kötü sağlık nedeniyle ağır borçlar yüzünden intihar ettiğinden şüpheleniyor.
Ancak, teoriler derhal denize düştü yardım edildi başladı. BBC, "O zamanlar“ Mucit, İngiliz Hükümetine Patent Satışını Durdurmak için Denize Attı ”der. Birinci Dünya Savaşı elindeydi ve Diesel'in motorları bunu Müttefik denizaltılarına ve gemilerine dönüştürdü - ikincisi esas olarak II. Dünya Savaşı içindi.
Dizel, yakıt olarak bitkisel yağın savunucusuydu ve kendisini sürekli büyüyen petrol endüstrisi ile başa çıkarıyordu ve BBC, Diesel'in "Büyük Petrol Güvenlerinden Ajanlar Tarafından Öldürüldüğünü" teorisine göre belirtti. Veya buharlı motorlar tonlarca ve tonlarca çalıştığı için kömür mıknatısları olabilirdi, ancak başkalarının da spekülasyonları olabilirdi. Teoriler isimlerini yıllarca gazetelerde tuttu ve hatta Alman casuslarının U-bot'un gelişimi hakkındaki detaylarını paylaşmasını önlemek için bir suikast girişimini de dahil etti.