Çok büyük cesarete sahip insanların bile en büyük korkusudur ölüm. En mutlu olduğu anda akıllara geldiğin de buz kestirir düşüncesi, nefes kesicidir. Bir deyim olarak kullanılen "nefesleri kesti" cümlesinin düz mantığa paralel kaldığı bir kelimedir. İnsan aklının yetmediği ve düşünceleriyle asla net bir sonuca varamadığı en yegane şey ölümdür. Tüm korkusu da bundan gelir aslında, bilinmeyen bir haldir ölüm. İnsan en çok bilmediğini bilmek ister ve tüm o isteğe rağmen öğrenemediğinden korkar.
Ölüm en ciddi fakat bir o kadar da insanın kendisine yakıştırmadığı bir eylemdir. Yarını düşünürken, akıllara asla gelmez. Geçmişe baktığımız zaman ise yarınlarında kendine ölümü yakıştırmayan insanların gittiğine şahit oluruz. Hepimiz atmışızdır zaman zaman "ölümden korkmuyorum" nidaları, fakat gerçek asla öyle olmamıştır. Büyük bir meraktır ölümden sonrası, fakat bu merakı gidermenin en büyük bedeli ölümdür. Ve bu bedel insanın bu yaşamında ki son bedeli olacaktır.
Ölüm korkusunun tıptaki adı ise tanatofobidir. Kişinin ölümle alakalı büyük kaygılar duyarak bu kaygılar sonucu yaşamının olumsuz etkilenmesi, büyük bir ölüm korkusuyla yaşamasına verilen isimdir.
Editör: KORAY GENÇTÜRK
