Bu Gençlik Nereye Gidiyor?
Zamane gençleri, gençlik bitmiş, gençler çalışmıyor, gençler saygısız, gençler ukala, gençler gençler gençler...
Çok mu üzerine gidiyoruz acaba 17-18 yaşında, omuzlarında gelecek kaygısını yüklediğimiz bu 2000 ve sonrası furyanın? Yoksa kıskançlık mıdır bu sözleri bizlere dedirten? 55-60 yaş üzeri tüm amcalardan gün boyu duyduğum bu sualler ve yorumlar artık ciddi anlamda rahatsız etmeye ve insanlarla çatışmama sebep oluyor. Bu gençleri, yeni nesli eğiten ve öğreten sanki onlar değilmiş gibi, sanki onların evlatı ve torunları değilmiş gibi sürekli gençleri yerme ve belli kalıplar ardına sıkıştırma telaşı belki de onları bazı doğru yollardan alıkoyan. Hiç birisi kitap okumaz ama okumayan gençler diye cümle kurar. Hepsi ilk okul mevuzunudur ama Üniversite okuyan çocukları diline dolayıp gençler iş beğenmiyor diye yaftalar. Zamanında 1970 ve 80'lı yıllarda ki gençleri yedi bitirdi siyaset belası, şimdi de tekrar oraya çekmeye çalışıyorlar gençleri...
Akp'ye oy verene, CHP'li saldırıyor. "Abi ekonomi kötü" diyen gence de AKP'li saldırıyor. Hep bir saldırı ve kutuplaşmanın zindanın da kalan bu gençler de eleştiri yağmuru altında ıslanıyor. Bir çoğu yurt dışı hayalleri kuruyor. Kendisine ileride bir gelecek hayal edemediği vatanından, öz toprağından kopma derdine düşmüş. Sorunun ana kaynağına inmek ve bu kaynağı irdelemek yerine, sorunun yüzeyindekileri eleştirmek ve tabiri caizse yerin dibine gömmek daha ağır basıyor. Atatürk'ün methiyeler dizdiği Türk Gençliği maalesef ağır yaralar alıyor ve onlar bu yaraları alırken, onları korumak ve eğitmekle mükellef olanlar onların yaralarına tuz basıyor. Şimdi ki gençlerden bir şey olmaz! Düşüncesiyle ve diliyle, hiç bir gence dokunamayız. Zira, bu söylemlerle onların bu ülkeden erkenden kopmasına ve ilk fırsatta gitmesine vesile oluruz.
Editör: KORAY GENÇTÜRK
