Herkesin Mutlu Olduğu Bir Dünya Düzeni
Bu başlık sadece ütopik bir anlam karmaşasına yol açan, realiteden uzak anti realist bir yaklaşım. Polyana'nın soyundan gelen bu "Keşke herkes mutlu olabilse" hayalini kuranlar, Alice Harikalar Diyarında bile kabul görmeyecek bir düşünce tarzı. Bir yerlerde mutluluk varsa, yine başka bir yerlerde mutsuzluk ve hüzün arka kapılar arkasına saklanmış sırasını bekliyor olacaktır. Çünkü bulunduğumuz yer yüzünde önümüze çıkan her şeyin bir zıttı vardır. Mesela sıcağın olmadığı bir yerde soğuk aralar kapıyı, tıpkı iyinin olmadığı yerde kötünün açığa çıkması gibi. Mutsuzluğun olmadığı yerde de mutluluk çevreler etrafımızı. Aslında insan mutsuz olmadığı her an mutludur. Fakat hiç bir şeye doyamayan insan, bu konuda da her zaman ki bencilliğini yapar ve daha fazlasını arzular.
Hepimizin mutlulukları, başkalarının mutsuzluğundan geçer bir nevi. Bir futbol maçında iki rakip takım taraftarından birisi mutluysa, diğerinin mutsuz olduğunu gözlemleriz. Ya da aynı anda, aynı kadını seven iki erkekten ikisinin de mutlu olabileceği bir düzenin kurulması oldukça olasılık dışıdır. Bu noktada yapmamız gereken tek şey; sıra beklemek. Tıpkı bir banka kuyruğunda bekler gibi, mutluluk sırasına giren milyonlarca insan arasında olduğumuzu fark ettiğimiz vakit, mutsuzluklarımız daha kısa sürecektir. Mutluluk an ile sınırlıdır. O an içinde mutlu, o an içinde mutsuz oluruz. Bir sonraki an da ne olacağını tahmin etmek yerine, hayatı akışına bırakmak ruh sağlığımızı korumamıza sebep olur. Bugün döktüğümüz gözyaşları, yarın büyük kahkahalara dönüşecektir. O göz yaşında boğulmak yerine, kalkıp sıraya girmeliyiz.
"İnsana mutluluk kadar sağlık katan bir şey yoktur. Ve en büyük mutluluk başka bir insanı mutlu etmektir."
Stefan Zweig
Editör: KORAY GENÇTÜRK
