Dünyanın en sevdiği oyunun çağdaş tarihi 100 yıldan fazladır. Her şey, 1863 yılında, rugby futbolu ve dernek futbolunun farklı parkurlarda daldığı ve İngiltere'deki Futbol Birliği'nin kurulduğu ve sporun ilk yönetim organı haline geldiği zaman başladı.
Her iki kod da ortak bir kökten kaynaklanmıştır ve her ikisi de uzun ve karmaşık bir dallı ata ağacına sahiptir. Yüzyıllar süren bir araştırma, farklı derecelerde değişen ve futbolun tarihsel gelişiminin geri çekildiği en az yarım düzine farklı oyunu ortaya koyuyor. Bunun bazı durumlarda haklı edilip edilemeyeceği tartışmalıdır. Bununla birlikte, insanların binlerce yıl boyunca bir topu tekmelemekten zevk aldıkları ve bununla toplarla oynamayı daha 'doğal' bir biçimin elleriyle oynamasının bir sapma olduğunu düşünmek için hiçbir neden olmadığı gerçeği devam etmektedir.
Aksine, bacakları ve ayakları topun zorlu kirişlerinde kullanmanın gerekliliği dışında, genellikle koruma için herhangi bir yasa olmaksızın, topun ayakları ile kontrol etme sanatının kolay olmadığı ve Bu nedenle, küçük bir beceri ölçüsü gerektirmedi. Bilimsel kanıtların bulunduğu oyunun en eski şekli, Çin'de MÖ 2. ve 3. yüzyıllara dayanan askeri bir el kitabından bir alıştırmaydı.
Bu Han Hanedanı futbol forebear'ı Tsu 'Chu olarak adlandırılmıştı ve uzun bir bambu filesine sabitlenmiş küçük bir ağa, genişliği 30-40 cm olan bir açıklıktan tüyler ve saçlarla dolu bir deri topun tekmelemesinden ibaretti. Bu alıştırmanın bir varyasyonuna göre, oyuncunun engelsiz hedefine nişan almasına izin verilmedi, ancak rakiplerinin saldırılarına karşı koymaya çalışırken ayaklarını, göğsünü, sırtını ve omuzlarını kullanmak zorunda kaldı. Ellerin kullanımına izin verilmedi.
Oyunun bir diğer şekli de Uzak Doğu kökenli, 500-600 yıl sonra başlayan ve bugün hala oynanan Japon Kemari'ydi. Bu, sahip olma mücadelesi olmayan Tsu 'Chu'nun rekabetçi unsurundan yoksun bir spordur. Bir daire içinde dururken, oyuncuların topu birbirine değdirmeleri ve nispeten küçük bir alanda toplara temas etmemelerini sağlamaları gerekiyordu.
Az miktarda somut detayın hayatta kaldığı Yunan 'Episkyros', Roma 'Harpastum' gibi oldukça daha canlıydı. İkincisi, sınır çizgileri ve bir merkez çizgisi ile işaretlenmiş dikdörtgen bir alanda iki takım tarafından daha küçük bir topla oynandı. Amaç, topu rakibin sınır çizgilerinin üzerinden geçirmekti. Oyun 700-800 yıl boyunca popüler kaldı, ancak Romalılar onu İngiltere'ye götürseler de, ayak kullanımı pek de sonuçsuz olacak kadar küçüktü.