Yahudi düşmanlığı , Yahudilere dini bir grup veya "ırk" olarak düşmanlık veya ayrımcılık. Her ne kadar anti-Semitizm terimi geniş bir geçerliliğe sahip olsada, bazıları tarafından yanlış bir isim olarak kabul edilir. Ve genellikle anlaşıldığı gibi anti-Semitizmin hedefi olmayan Araplar ve diğer halklar da dahil olmak üzere tüm Samilere karşı ayrımcılığı ima eder. Antik çağda dinsel farklılıklar nedeniyle ortaya çıkan Yahudi düşmanlığı, Hıristiyanlıkla rekabet sonucunda bu durum daha da kötüleşmiştir. 4. yüzyılda Hıristiyanlar, Yahudileri, Mesih'i reddetmeleri onları sürekli göçe mahkum eden yabancı bir halk olarak görme eğilimindeydiler. Orta Çağ'da (bazı toplumlar daha hoşgörülü olsa da) Avrupa'nın büyük bölümünde Yahudiler vatandaşlıktan ve haklarından mahrum bırakıldı veya ayırt edici giysiler giymeye zorlandı ve o dönemde Yahudiler birçok bölgeden zorla sınır dışı edildi. Orta Çağ boyunca Yahudilere ilişkin pek çok klişe geliştirildi (örneğin, kan iftirası, sözde açgözlülük, modern çağa kadar devam eden insanlığa karşı komplo). Aydınlanma ve Fransız Devrimi, 18. yüzyılda Avrupa'ya yeni bir din özgürlüğü getirdi, ancak Yahudi düşmanlığını azaltmadı çünkü Yahudiler yabancı olarak görülmeye devam etti. 19. yüzyılda şiddetli ayrımcılık yoğunlaştı (Yahudi düşmanlığını sözde biyolojik özelliklerine dayandıran ve antisemitizmin birincil temeli olarak dinin yerini alan sözde “bilimsel ırkçılık” ortaya çıktı . 20. yüzyılda Birinci Dünya Savaşı'nın neden olduğu ekonomik ve siyasi altüst oluşlar, antisemitizmi yoğunlaştırdı ve Nazi Almanya'sında ırkçı antisemitizm gelişti. Yahudilere yönelik Nazi zulmü , yaklaşık altı milyon Yahudi'nin yok edildiği Holokost'a yol açtı. Nazilerin II. Dünya Savaşı'ndaki yenilgisine rağmen, anti-Semitizm 21. yüzyıla kadar dünyanın birçok yerinde bir sorun olarak kaldı.