Arap Ayaklanması, I. Dünya Savaşı sırasında, 1916 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı gerçekleşen bir isyandır. Bu ayaklanmanın temel itici gücü, Arap liderlerin Osmanlı yönetimine karşı duydukları hoşnutsuzluk ve bağımsızlık arzusuydu. Araplar, Osmanlı İmparatorluğu'nun savaştaki müttefiki olan Almanlar ve Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ile birlikte savaşmaktan memnun değillerdi ve bağımsız bir Arap devleti kurma hayalleri vardı.
Arap ayaklanmasının ana figürlerinden biri olan Sharif Hüseyin, Mekke ve Medine'nin şerifidir. Hüseyin, Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı bir lider olarak görev yapmasına rağmen, Osmanlı yönetiminin savaştaki politikalarına ve Mekke'nin kontrolünü ele geçirmeye çalışan Osmanlı Valisi'nin baskısına karşı gelmeye başladı.
Ayrıca, İngiltere'nin Hüseyin'e verdiği gizli bir mektup da Arap Ayaklanması'nın başlamasında etkili oldu. 1915 yılında gerçekleşen bu mektup, İngiltere'nin Arapların bağımsızlığını destekleyeceğini ve Arap topraklarının gelecekteki düzenlemelerinde onların çıkarlarını gözeteceğini vaat etmişti. Bu, Arap liderleri arasında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı isyanı teşvik etti.
Arap isyanı, 5 Haziran 1916'da Hüseyin'in liderliğinde başladı ve birçok önemli zafer ve başarı ile devam etti. Ancak, savaşın sonunda, Arapların umduğu bağımsızlık yerine, bölge çeşitli yabancı devletler arasında paylaşıldı. Bu durum, Araplar arasında hayal kırıklığına ve hatta öfkeye neden oldu. Ayrıca, belirli anlaşmazlıklar ve çatışmalar da Arapların birleşik bir devlet kurma çabalarını zorlaştırdı.