Nargile Hindistan'da icat edildi. Avrupa’ya Hindistan’a tütün sokulmasının ardından, Abdul Qadir Al-Gilani’nin soyundan Hakim Abul Fateh Gilani, Bağdat’tan Hindistan’a geldi. 'saflaştırılması' için sudan dumanın geçmesine izin veren bir sistem. Gilani, Narapa'yı daha sonra Bijapur Büyükelçisi Asad Beg'den sonra sigara içmeye başlaması için teşvik etti. Asil halk arasında popülerliğin ardından, bu yeni sigara cihazı kısa süre sonra Hint aristokrasisi ve nezaketine ilişkin bir statü sembolü haline geldi.
Gördüğünüz gibi, nargile Hindistan’dan Orta Doğu’ya, Avrupa’ya ve ABD’ye kadar uzanan tüm dünyaya yayıldı. Nargile, günümüzde hepimiz duyduğumuz addır, diğer ülkelerde ise Nargeilah veya Hubbly Bubbly denir.
Pek çok farklı nargile türü var, Mısırlı, Suriye, Çin ve Lübnanlı nargile var, hepsi aynı fikirde, ancak tarzları ve kabarcıkları ve içmeleri farklı olabilir!
Nargile'nin ana bölümleri şunlardır:
Kase
Nargile başkanı olarak da bilinen kase, sigara içme oturumu sırasında kömürü ve tütünü içeren, genellikle kil veya mermerden yapılmış bir kaptır. Hazne tütün ile doldurulur, daha sonra küçük bir delikli alüminyum folyo parçası veya bir cam veya metal elek ile kaplanır. Sonra yanan kömürler üstüne yerleştirilir ve bu da tütünün uygun sıcaklığa kadar ısınmasına izin verir.
Geleneksel kil kaseden ziyade meyve kullanan kafanın bir çeşidi de vardır. Bir kil kabın sahip olduğu aynı şekli ve sistemi elde etmek için meyve oyulup delinir, daha sonra aynı şekilde yüklenir ve kullanılır.
Ön cam (isteğe bağlı)
Bir Nargile Kapak ön camı, bir miktar hava deliği bulunan çanak alana oturan bir kapaktır. Bu, rüzgârın kömürün yanma hızını ve sıcaklığını arttırmasını önler ve kül ve yanma közlerinin çevreye yayılmasını önler. Bu, aynı zamanda, nargile çarpıldığında kömürün dışarı fırlamasını önleyebileceğinden yangından bazı sınırlı koruma sağlayabilir.
Hortum
Teknik olarak, borunun bir hortumu varsa, “nargile” değildir - tarihsel olarak düz boyunlu bir boruya atıfta bulunulur. Bugün hortum (bir veya daha fazla), dumanın bir süre boyunca çekilmesini sağlayan ve inhalasyondan önce soğumasını sağlayan, ince, esnek bir tüptür. Sona tipik olarak çeşitli şekil, boyut, renk veya malzeme tipinde metal, ahşap veya plastik bir ağızlık takılır.
Gövde ve contalar
Nargile gövdesi içi boş bir tüptür. Kase üste takılıdır. Bazen dumanı soğutmak için gövde ile kase arasına bir buz kovası bağlanır. Alt kısım suya batırılmış ince bir tüptür (alt kısım). Vücudun su kavanozunu karşıladığı nokta bir conta ile kapatılmıştır. Yakınlarda, suyun üzerindeki boşluğa açılan en az iki delik vardır. Bir veya daha fazla hortum kabul edebilir.
Tahliye vanası (isteğe bağlı)
Pek çok nargile, uzun süredir kavanozda kullanılmayan bayat dumanları temizlemek için su haznesindeki hava sahasına bağlı bir boşaltma valfı ile donatılmıştır. Bu tek yönlü valf tipik olarak limanı tek başına yerçekimi ile kapatan bir port üzerinde oturan basit bir bilyalı rulmandır ve hortumun içine üfleyerek pozitif basınç oluşturulduğunda açılır. Vidalı bir kapak ile yatak esir tutulacaktır. Kapak açılmalı ve yatak ve oturma yeri uygun sızdırmazlık sağlamak için düzenli olarak kalıntı ve korozyondan arındırılmalıdır.
Su kavanoz veya baz
Nargile gövdesi su kavanozunun üzerine oturur. Alt kısım, kavanozdaki su seviyesinin altına asılır. Duman vücuttan ve alt kısımdan suyun içinden kabarcıklar boyunca geçer. Bu, dumanı soğutur ve nemlendirir. Meyve suyu gibi sıvılar suya eklenebilir veya ikame halinde kullanılabilir. Meyve parçaları, nane yaprakları ve kırılmış buz eklenebilir.
Plaka
Kömürün içine düşen külleri yakalamak için kasenin hemen altında bir tabak veya küllük oturuyor.
grometler
Bir nargiledeki halkalar, genellikle kase ile vücut arasına, gövdenin contasına ve su haznesine ve gövde ile hortum arasına yerleştirilir. Önemli olmamakla birlikte rondela kullanımının nedeni (kağıt veya bant kullanımı yaygın hale gelmiştir), parçalar arasındaki bağlantıların kapatılmasına yardımcı olur, bu nedenle içeri giren havanın miktarını düşürür ve solunan dumanı en üst seviyeye çıkarır
Nargile nasıl çalışır?
Nargile tabanındaki kavanoz, kendisine sıkıca kapatılmış olan bir kaç santimetre vücut borusunu suya batırmaya yetecek su ile doldurulur. Daha derin su, sadece onu kullanmak için gerekli olan inhalasyon kuvvetini artıracaktır. Tütün nargile üstündeki kasenin içine yerleştirilir ve tütünün üstüne yanan bir kömür konur. Bazı kültürler, kömürü ve tütünü ayırmak için kaseyi delikli teneke folyo veya metal bir elekle kaplar, bu da kömür külünün dumanla solunmasını en aza indirir. Bu, tütünün doğrudan yanmasını önlemek için tütünün maruz kaldığı sıcaklığı da azaltabilir.
Biri hortumdan içeri çekildiğinde, kömürün içinden ve tütünü tutan kasenin içine hava çekilir. Kömürle ısıtılan sıcak hava tütünü buharlaştırır (yakmaz), böylece kavanozun içindeki suya uzanan gövde borusundan geçen duman çıkar. Suyun içinde kabarcıklaşır, ısı kaybeder ve hortumun bağlandığı kavanozun üst kısmını doldurur. Bir sigara tiryakisi hortumdan teneffüs ettiğinde duman ciğerlere geçer ve kavanozdaki basıncın değişmesi kömürün içinden daha fazla hava çekerek işleme devam eder.
Eğer nargile yakılmış ve içilmiş ancak uzun süre solunmamışsa, su kavanozunun içindeki duman “bayat” olarak kabul edilebilir ve istenmeyen olabilir. Eğer varsa, eski duman tahliye vanasından geçebilir. Bu tek yönlü valf, hortumun içine hafifçe üflenmesinden kaynaklanan pozitif basınçla açılır. Diğer tüm hortumlar takılmadıkça çoklu hortum nargile üzerinde çalışmaz. Bazen tek yönlü valfler hortumları elle takma ihtiyacını önlemek için hortum soketlerine yerleştirilir.