Yeniçeriler, Osmanlı İmparatorluğu'nda kurulan ve özellikle Osmanlı ordusunda önemli bir rol oynayan özel bir askeri birliktir. Yeniçeriler, Osmanlı'nın ilk hükümdarı Osman Gazi'nin zamanına kadar dayanır, ancak özellikle I. Murad (Osmanlı'nın 5. padişahı) döneminde resmi olarak kurulmuşlardır.
Yeniçerilerin kuruluşu, I. Murad'ın hükümdarlığı döneminde 14. yüzyılın ortalarına dayanır. 1365 yılında, I. Murad, savaş sırasında esir alınan genç Hristiyan erkek çocukları toplayarak, onları İslam'a geçirip eğitti ve özel bir askeri birlik oluşturdu. Bu birlik, Osmanlı ordusunun çekirdek kuvvetini oluşturdu ve genellikle padişahın korumasını sağlamak, savaşlarda önemli görevler üstlenmek ve sarayın iç güvenliğini sağlamak gibi görevleri üstlendi.
Yeniçeriler, Osmanlı İmparatorluğu'nun varlığı boyunca önemli bir rol oynamışlardır, ancak zaman içinde örgüt yapısı ve disiplinle ilgili sorunlar ortaya çıkarak, bu birlik 1826'da II. Mahmud tarafından lağvedilene kadar bir dizi reforma tabi tutulmuştur. Bu reform, "Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması" olarak bilinir ve Osmanlı ordusunun modernleştirilmesi sürecinde bir dönemeç olarak kabul edilir.