Modern kullanımı yaygın olarak tanınmakla birlikte, çoğu, 15. yüzyılda bilinmeyen bir mucidin ilk metal bombasını tasarladığını öğrenince şaşırıyor. Bu cihazlar oyuk oyuklarında barut içeren demir toplardan yapılmıştır. Yavaş yanan bir fitil ile kontrol edilen bu tip el bombaları sadece özel olarak eğitilmiş Avrupalı askerler tarafından kullanılıyordu.
Bu el bombası tasarımının gelişimi, yüzlerce yıl boyunca yavaşça devam etti ve dünya çapında birçok savaş. El bombası kullanımı, ellerinde, son derece tehlikeli olarak kabul edildiğinden, grenadiers adı verilen en seçkin askerlere öğretildi. Amerikan İç Savaşı sırasında bile, el bombaları kullanan askerler, ortalama askeri askerlerden daha fazla eğitildiler. İlginçtir ki, sivil sırasında el bombası tasarımı, 15. yüzyıl tasarımından çok farklı değildi. Ancak, yavaş yanan bir fitil yerine bir piston bu yeni el bombalarını ateşledi.
1900'lü yılların başlarında, el bombası kullanımı gittikçe uzlaşıyordu. İngiltere Savaş Ofisi 1902'de bile kullanılmadıklarını ilan etti. Ancak, William Mills adındaki bir mucit bu düşüşü değiştirmeye çalıştı ve "Mills bombası" adı verilen ilk parçalanma bombasını icat etti. 1915'te İngiliz birliklerine sunulan bu el bombaları, günümüz modern modellerinde yaygın olan bir tetikleme piminden oluşuyordu.
William Mills
Her iki Dünya Savaşında da standart el bombası olmaya devam eden Mills Bomb'ın kullanımı 1972'de birkaç milyonun yaratılıp savaşta kullanılmasının ardından sona erdi. Bugün, daha gelişmiş el bombaları hala savaşlarda ve savaşlarda geliştirilmekte ve kullanılmaktadır. Dolayısıyla, 15. yüzyılın ilkel tasarımları, dünyadaki militanlar ve hükümetler tarafından kullanılmaya devam eden son derece ölümcül bir silaha yol açtı.