1669'da Alman tüccar ve amatör simyacı Hennig Brand, bir Felsefe Taşı yaratmaya çalıştı; sözde metalleri saf altına çevirebilecek bir nesne. Kaynamış idrardaki kalıntıları ısıtıyordu ve bir sıvı düştü ve alevlere dönüştü. Bu fosforun ilk keşfiydi.
1680'de Robert Boyle fosforu keşfetti ve halka açıldı.
1809'da en az 47 element keşfedildi ve bilim adamları özelliklerde desen görmeye başladı.
1863'te İngiliz kimyager John Newlands, keşfedilen 56 öğeyi özelliklere göre 11 gruba ayırdı.
1869'da Rus kimyacı Dimitri Mendeleev, periyodik tablonun geliştirilmesine, kimyasal elementleri atom kütlesi ile düzenleyerek başladı. Diğer elementlerin keşfini öngördü ve periyodik tablosunda onlar için açık alanlar bıraktı.
1886'da Fransız fizikçi Antoine Bequerel ilk önce radyoaktiviteyi keşfetti. Yeni Zelandalı Thomson öğrencisi Ernest Rutherford üç tip radyasyon seçti; alfa, beta ve gama ışınları. Marie ve Pierre Curie uranyum ve toryum radyasyonu üzerinde çalışmaya başladılar ve daha sonra radyum ve polonyum keşfettiler. Beta parçacıklarının negatif yüklü olduğunu keşfettiler.
1894'te Sir William Ramsay ve Lord Rayleigh periyodik tabloya grup 0 olarak eklenen soy gazları keşfettiler.
1897'de İngiliz fizikçi J.J. Thomson ilk olarak elektronları keşfetti; bir atomda negatif yüklü küçük parçacıklar. John Townsend ve Robert Millikan tam yüklerini ve kütlelerini belirlediler.
1900'de Bequerel, Curies tarafından tanımlanan elektron ve beta parçacıklarının aynı şey olduğunu keşfetti.
1903'te Rutherford radyoaktivitenin atomların parçalanmasından kaynaklandığını duyurdu.
1911'de Rutherford ve Alman fizikçi Hans Geiger, elektronların bir atomun çekirdeğinin etrafında döndüğünü keşfetti.
1913 yılında Bohr, elektronların yörüngeler denilen ayrı enerjide bir çekirdeğin etrafında hareket ettiğini keşfetti. Radyasyon bir yörüngeden diğerine hareket sırasında yayılır.
1914'te Rutherford ilk önce atom çekirdeğindeki protonları tanımladı. Ayrıca bir nitrojen atomunu ilk kez bir oksijen atomuna dönüştürdü. İngiliz fizikçi Henry Moseley, atom kütlesine göre değil, atomdaki elektron sayısına dayalı olarak atom numaraları sağladı.
1932'de James Chadwick ilk olarak nötronları keşfetti ve izotoplar belirlendi. Periyodik tablo için bu temeldi. Aynı yıl İngiliz Cockroft ve İrlandalı Walton ilk olarak bir atomu bir parçacık hızlandırıcıda lityum bombardımanı yaparak bölerek iki helyum çekirdeğine dönüştürdü.
1945'te Glenn Seaborg, genellikle periyodik tablonun altına yerleştirilen lantanidleri ve aktinitleri (atom numarası> 92) tanımladı.