İran Devrimi, 1978-1979 yılları arasında İran'da gerçekleşen siyasi ve toplumsal bir devrimdir. Bu devrim, Pehlevi Monarşisi'nin sona ermesiyle ve İslam Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla sonuçlandı. İran Devrimi'nin öncülük eden ve liderliğini üstlenen önemli figür, Ruhullah Humeyni'dir.
İran, 20. yüzyılın ortalarına kadar Pehlevi hanedanı tarafından yönetiliyordu. Şah Muhammed Rıza Pehlevi'nin hükümeti, özellikle modernleşme ve Batılılaşma çabaları nedeniyle toplumun çeşitli kesimleri arasında hoşnutsuzluğa neden oldu. İslamcılar, sol gruplar, öğrenciler ve diğer toplumsal kesimler, Şah'a karşı birleşerek daha demokratik ve dini bir yönetim talep ettiler.
1978'de devrim, Humeyni'nin liderliğindeki muhalefet hareketinin büyümesi ve kitlesel protestoların artmasıyla doruğa ulaştı. Şah, 1979'un başlarında ülkeden ayrılmak zorunda kaldı ve İslam Cumhuriyeti ilan edildi. Ruhullah Humeyni, İran'ın yeni lideri oldu.
İran Devrimi, İran'ın siyasi, sosyal ve dini yapısını temelde değiştirdi. İslam Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla birlikte ülkede İslam hukuku (Şeriat) esas alınmaya başlandı. Humeyni, devrimin ardından İran'ın en üst düzey lideri ve "Rahbar" (Lider) unvanını taşıyan Ayetullah oldu.