Erken dönem
David Hilbert Alman bir matematikçiydi. 23 Ocak 1862'de Prusya eyaletinde doğdu. 19. ve 20. yüzyılın önde gelen matematikçilerinden biri olarak bilinir. 1872'den itibaren "Friedrichskolleg Gymnasium" a (Collegium fridericianum) katıldı, ama oraya hiç yerleşmedi. Böylece 1879'da Wilhelm Gymnasium'a geçti. Buradan mezun olduktan sonra Königsberg Üniversitesi'ne gitti. Orada, daha sonra matematik sevgisini onunla paylaşan güvenilir bir arkadaş olan Minkowski ile tanıştı. Hilbert’in matematiksel gelişiminde önemli bir faktör haline gelen bir diğer arkadaşlık da Hilbert ve Minkowski gibi doktora öğrencisi Hurwitz'di.
Matematiğe Katkı
Hilbert 1886'dan 1895'e kadar Göttingen Üniversitesi'nde ders vermeye başladı. Privadozent olarak başladı, 1893'te Olağanüstü Profesör ve sonra tam profesör oldu. Hilbert'in matematik dünyasındaki seçkin konumu onu dikkat çekti ve diğer birçok akademik kurum ona Göttingen'de reddettiği ve öğretmenlik yapmaya devam ettikleri İlk çalışması ünlü sonluluk teoreminin ispatına yol açan değişmez teori ile ilgiliydi. Paul Gordan bu teoremi neredeyse yirmi yıl önce çözmüştü, ancak yaklaşımı Hilbert için işe yaramadı, bu yüzden tamamen farklı bir yaklaşım kullandı ve böylece Hilbert’in Temel Teoremi gelişti. 1890'da Alman Matematik Derneği cebirsel sayı teorisi ile ilgili çalışmalarını alkışladı. Geometri alanındaki çalışmaları Öklid'den sonra en etkili olduğu düşünülmektedir.
Hilbert’in ünlü "23 problemi", bir matematikçi tarafından şimdiye kadar sunulan en etkili ve derinden kasıtlı problemler grubuydu. Bunları 1900 yılında Paris'te düzenlenen Uluslararası Matematikçiler Kongresi'nde sundu. Bunlardan bazıları çözüldü, diğerleri ise 20. yüzyıl boyunca tartışıldı. Şimdi problemlerin çok azı, kesin bir cevaba sahip olmak için çok açık uçlu olarak biliniyor, ancak bunların dışındakiler bugün hala matematikçiler için bir sorun olmaya devam ediyor. 1920'de Hilbert, matematiği rastgele kabul edilen kurallar tarafından belirlenen görevlerden ziyade daha mantıklı bir temel yapan ilkelere dayanan 'Hilbert’in Programı' olarak bilinen şeyi başlattı.
Hilbert, konunun çeşitli dallarında değişmezler, fonksiyonel analiz, cebirsel sayı alanları ve varyasyon hesabı gibi matematik için çok çalışmıştır. 1909'da integral denklemler dalındaki çalışmaları, 20. yüzyılda fonksiyonel analizde yapılan araştırmanın temelini oluşturuyordu. Ayrıca Hilbert’in Uzayı olarak bilinen sonsuz boyutlu uzayda kendi çalışması için bir temel oluşturdu; kuantum mekaniğinde kullanılan bir kavram.
Ölüm
Hilbert’in hayatının son yılları ve birçok meslektaşı ve öğrencisi Nazi yönetimi tarafından gölgede bırakıldı. Göttingen Üniversitesi tamamen bu rejimin gölgesindeydi ve tüm Yahudi fakülte kaldırıldı. Hilbert 14 Şubat 1943'te matematiğe son derece katkıda bulunarak öldü. Ölümü, ölümünden altı ay sonrasına kadar dünyanın geri kalanında bilinmiyordu. Mezar taşı, 1930'da Alman Bilim Adamları ve Doktorlar Derneği'nden emekli olduğunu duyururken söylediği kendi sözleriyle işaretlenmiştir.