1946 yazı Paris'te bir özgürlük mevsimi idi. Avrupa, II. Dünya Savaşı'ndan henüz yeni çıkmıştı, plajlar açıktı ve kurtarılmış Fransızlar kurtuluşa hazırdı.
Bikini, 5 Temmuz 1946'da, Bastille Günü'nden bir hafta önce ve küresel bir tekstil sıkıntısının ortasında, Paris'in havuz kenarındaki fotoğraf çekimlerinde doğdu. Tasarımcı, eski mühendis Louis Réard, Paris'ten Micheline Bernardini adlı 19 yaşındaki Parisli bir çıplak dansçı olan modeli ortaya çıkarmak isteyen onu işe aldı. Birlikte dizdiği dört küçük parçayı taktı ve moda dünyasına kadın göbeğini gösterdi.
Réard’ın inovasyonu, kadınların geleneksel mayolarını ikiye bölen ilk kişi değildi. Hollywood ikonları ve pinup modelleri uzun zamandır giyilen iki parçalı takım elbiseyi giymişti, çünkü hala binlerce GI footlockerinin kapağının altında hala Avrupa'dan eve gönderiliyordu.
“The Bikini Book” ta kıyafetin tarihini kaydeden Kelly Killoren Bensimon, ortadaki son yarışın modaya ait son “çekişme bölgesi” olduğunu söyledi.
Bensimon bir röportajda “Jayne Mansfield'ı ve iki parça mayo giyen bir sürü aktris görmüştük” dedi. “Ama asla göbek gösterisi ile. Bu skandaldı. ”
Kadın sporcuların antik Yunanistan ve Roma'da iki parçalı kıyafetlerle yarıştığına dair eski delillerin yanı sıra, kadınların banyo kıyafetlerinin tarihi uzun bir örtbas. Kamuya girmeye cesaret eden Viktorya dönemi kadınları, uzun süren büzüşmelerde, ıslaklık atmaları nedeniyle günlük giyimlerinden ayırt edilebilirdi.
Yüzyılın kadınlar için plaj kıyafeti bu 1906 fotoğrafında ağır bir ilişkiydi. (Kongre Kütüphanesi)
Ancak etek altı kenarları yavaşça süzüldü, boyunluklar aşağı kaydı ve kollar omuzdan geri çekildi. Kadınların yüzmesi 1912'de Stockholm'deki Olimpiyat Oyunları'nda ve bir Portland, Ore'de tanıtılmıştı. Carl Jantzen adlı yün üreticisi, yünlü örtüleri uygun bir başlık ve çoraplarla gelmesine rağmen bacaklarını çıplak bırakan tek parça kolsuz bir pazarlamaya başladı.
Rayon ve diğer yeni sentetik kumaşlar, daha rahat ve forma uygun kıyafetler için üretildi; bu, Busby Berkeley ve senkronize edilmiş havuz dansı numaralarının diğer koreograflarında, filmin temel bir parçasıydı. 1940'lı yılların başında yüzme yıldızı Esther Williams, 100 metrelik serbest stilde onu ulusal bir şampiyon haline getiren ve düğmenin üstünde bir göbek parçasını gösteren iki parçalı takım elbise ekranlarında ve posterlerinde yer aldı.
Şok edici şeyler, ancak savaş bittikten sonra, bronzluk çizgileri daha da karışık hale geldi.
1946'da Réard, annesinin iç çamaşırlarıyla çalışmak için otomotiv mühendisliğinden ayrıldı. Ateşkes sonrası zorlu aylarda, dünyanın en küçük mayolarını yaratmak için başka bir tasarımcı ile bir silah yarışındaydı.
Rakip
Jacques Heim, “
Atom” adlı bir tasarımla başarıya imza attı. Ancak Reard, bir peçeteyi gazete kağıdı desenli kumaşla bir araya getirerek, uzak adadaki Bikini Atoll'den sonra adını verdiği Heim Atom'dan daha küçük bir şey başardı.
Atom bombası testlerinde atomların bölündüğü o hafta.
Bensimon, “Pek çok savaştan sonra gördük” dedi. “İzlenmesi daha güvenli bir zamanda, bu özgürlük kutlamalarını ve insan vücudunu alıyoruz.”.