Salıncaklar, birçok okul oyun alanının ve halka açık parkların temelini oluşturur. Yetişkinlerin çoğu, çocukken salıncakta oynamak için harcanan zamanın düşkünlerini hatırlar. Peki, salıncaklar ne zamandır etrafta?
Kimse sallananları kimin icat ettiğini bilmiyor, ama çok uzun zamandır bulundukları açık. İlk ilkel salıncak, büyük ağaçlarda doğal olarak yetişen kalın üzümlerden başka bir şey olmayabilir.
İlkel insanları bir asmaya kapmayı ve bir yüzme havuzuna düşmeden önce suyun üzerinde sallanmayı hayal etmek zor değil. Bu sadece bir varsayım olmasına rağmen, salıncakların ilk kanıtı eski Yunanlara dayanıyor. Tarihçiler, 5. yüzyıl başlarından beri boyalı vazolar bulmuşlardır. Bu kadınları ve çocukları salıncaktan zevk alarak tasvir eder.
Takip eden yüzyıllar boyunca, çeşitli malzemelerden salıncaklar yapılmıştır: asmalar, ahşap, ip, çelik, lastikler ve plastik. Umumi parklarda ve okul oyun alanlarında bulduğumuz salıncaklara gelince, uzmanlar bunların 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmaya başladığına inanıyor.
Salıncaklar kesinlikle eğlenceli, ama onlar da eğitici olabilir! Sallanırken dikkat ederseniz, hareket fiziği hakkında birkaç şey öğreneceksiniz.
Salıncaklar, potansiyel enerjiyi kinetik enerjiye dönüştürerek çalışır. Olabildiğince salıncakta geri çektiğiniz zaman potansiyel enerji üretiyorsunuzdur. Ayaklarınızı yerden kaldırdığınızda, potansiyel enerji kinetik enerjiye veya hareket enerjisine dönüşür.
Yerçekimi ve sürtünme gibi muhalif kuvvetler, daha fazla enerji sağlamadığınız sürece nihayetinde sizi durduracak. Bu ekstra enerji sizi iten biri şeklinde olabilir veya siz sallanırken bacaklarınızı pompalayarak kendiniz üretebilirsiniz.
Bacaklarınızı pompalamak, daha fazla sallanmanıza yardımcı olur, bu da her salıncağın üstündeki potansiyel enerjinizi artırır. Geri döndüğünüzde, yerden havaya çıkmak için ayaklarınızla yerden ittirebilirsiniz. Ne kadar yükselirseniz, sahip olduğunuz potansiyel enerji o kadar artar. Ne kadar çok potansiyel enerjiniz olursa, o kadar fazla kinetik enerjiye dönüşür!